Ես եղել եմ Հայաստանի բոլոր մարզերում, բացի Արարատի մարզից: Իմ եղած բոլոր մարզերում բնությունը շատ սիրուն է, օրինակ, Դիլիջանի անտառներն ինձ շատ դուր եկան: Մարզերում կան նաև շատ հետաքրքիր տեսարժան վայրեր, օրինակ, հին եկեղեցիներ, Գառնիի տաճարը, թանգարաններ:
Արարատի մարզ
Խոր Վիրապ
Խոր վիրապը շատ հայտնի վանք է Արարատի մարզում: Առասպել կա, որ այդտեղ գցում են Գրքոր Լուսավորիչին: Խոր Վիրապն ունի խորը փոս, որտեղ կարող ես հանդիպել օձերի և կարիճներին:
Տափի բերդ
Տափի բերդը կամ Գևորգ Մարզպետունի ամրոցը կառուցվել է 10‐երորդ դարում: Այն ունի ուղանկյունաձև հատակագիծ:
Տափի բերդը և եկեղեցին վերականգնվել են 2008-2009 թթ.։
Category: հայրենագիտուտություն
Հայրենագիտություն
Մենք դասարանով գնացինք Էրեբունի թանգարան և Էրեբունի ամրոց: Այնտեղ տեսանք Էրեբունիի ծննդականը և շատ ավերակներ: Թանգարանում տեսանք հետաքրքիր կուժեր և արձանիկներ: Ինձ ամենաշատը դուր եկավ երկու կողմ ունեցող արձանիկը, իսկ ամենաշատը դուր չեկավ, որ հին պատերի վրա ինչ‐որ մարդիկ անուններ էին գրել:
Հետո մենք պիկնիկ արեցինք Վարդավարի այգում:
Շատ լավ ճամփորդություն ստացվեց: Ես էլի կուզեի գնալ Էրեբունի ամրոց:
հարցեր
Առավոտյան ի՞նչ էին անում եկեղեցիները:
Ե՞րբ էին տոնում Ծաղկազարդը:
Ծաղկազարդին ինչո՞վ էին զարդարում եկեղեցիները:
Ինչպե՞ս էին Նուրի աստվածուհուն մաղթանք ուղարկում:
Ո՞ր պարն են պարել Ծաղկազարդին:
Տոնը ո՞ր աստվածուհուն էր նվիրված:
Ո՞ր պարն էին պարում Ծաղկազարդին:
Ովքե՞ր իրավունք ունեին պարելու այդ օրը:
Ո՞վքեր էին գնում կակաչ հավաքելու:
Հայրենագիտություն
Դպրոցից մինչև Գառնիի տաճար տանող ճանապարհը:
Ճամփորդում եմ Մատենադարան
Մատենադարանի քարտեզը
Մատենադարանի մասին
Մատենադարանը մեծ և փոքր գրքերի թանգարան է: Նաև հին ձեռագրերի և փաստաթղթեր ուսումնասիրման կենտրոն է: Այստեղ պահպանվում են շուրջ 23000 ձեռագիր: Ամեն տարի Մատենադարանն ունենում է շուրջ 500000 այցելու։ Մատենադարանը հայերեն ձեռագիր մատյանների ամենախոշոր պահոցն է։ Այն ստեղծվել է 1921 թվականին՝ 5-րդ դարում: Մատենադարան ստեղծված է Էջմիածնի մատենադարանի հիմքի վրա, և եղել է առաջին գիտահետազոտական հաստատությունը Հայաստանում։ Նախկինում այն կոչվել է Կուլտուր-պատմական ինստիտուտ։
հայրենագիտություն
- Ի՞նչ հասկացանք դիցաբանությունից, ի՞նչ է առասպելը, իրակա՞ն է, թե՝ հորինովի:
Հայկական դիցարանում կան մարդակերպ աստվածներ, զանազան մտացածին էակներ, հրեշներ (վիշապներ) և չար ու բարի ոգիներ (Արալեզ, Հավերժահարս, Քաջք, և այլն):
Առասպելը չափազանցված զրույց է: Առասպելներում արտացոլված են բարու և չարի, հերոսության և վախկոտության, արդարության և անհավատարմության մասին: - Ո՞վքեր էին առասպելի հերոսները:
Առասպելների հերոսներն են, օրինակ, Տիգրանը և Աժդահակը: - Ի՞նչ հայկական առասպելներ ու առասպելական հերոսներ: գիտենք/նշել անուններ միայն,/
Ես ուրիշ հերոսների չգիտեմ: - Ի՞նչ հեթանոսական տաճար/ներ/ գիտեք Հայաստանում:
Ես գիտեմ Գառնու տաճարը:
Հայրենագիտություն
- Գրի՛ր Տեառնընդառաջ բառի բացատրությունը:
Հովսեփն ու Մարիամը մանուկ Հիսուսին նույնպես տանում են տաճար։ Սիմեոն անունով մի ազնիվ ու արդար մարդ, Հիսուսին տեսնելով, հասկանում է, որ նա փրկություն ու լույս կլինի մարդկանց համար և ընդառաջ է գալիս նրանց։ Այստեղից էլ առաջացել է Տյառնընդառաջը, և նվիրված է քառասնօրյա Հիսուսին տաճար բերելուն։ - Տեառնընդառաջի ժամանակ ի՞նչ սովորույթներ են ընդունված:
Տեառնընդառաջի ժամանակ կրակի վրայով են ցատկում:
հայրենագիտություն
Բարեկենդան բառացի նշանակում է կենդանություն, բարի կյանք: Բարեկենդան բառը կազմված է բարի և կենդանություն բառերից, գրաբարում/հին հայրենեում/ նշանակել է ուրախություն:
Տոնը կապ է ունեցել գարնան սկսվելու հետ: Եվ պատահական չէին զվարճությունները, որոնք արթնացող բնությանը ուրախ դիմավորելու, մարդկանց վերակենդանացնելու խորհուրդ ունեին: Ու մարդիկ մաղթում էին միմյանց` բարի կենդանություն: Տոնին պատրաստվում և մասնակցում էին բոլորը` մեծ, թե փոքր: Երկու- երեք օր առաջ կանայք և տղամարդիկ դադարում էին աշխատել , զանազան խաղեր էին խաղում, զվարճանում երեխաների պես: Հավաքվում էին մեծ ու փոքր, մի կողմ էին դրվում պետական կամ եկեղեցական օրենքները, ամեն մարդ առանց քաշվելու ասում էր իր խոսքը: : Բարեկենդանի երեկոն բարեկամներն ու հարազատները միասին էին անցկացնում: Կուշտ ուտում էին ու խմում, քանզի առջևում յոթշաբաթյա պասն էր: Ամենավերջում ուտում էին ձու` բերանը կողպելու համար, որպեսզի Զատիկին դարձյալ ձվով այն բանան։Բուն Բարեկենդանի նախորդ օրը՝ շաբաթ երեկոյան, ժամերգության ընթացքում եկեղեցու խորանի վարագույրը քաշվում է, խորանը ծածկվում է և այսպես շարունակվում է քառասունօրյա պասի ընթացքում: Պասի ժամանակ մատուցվում է փակ պատարագ. ամուսնություններ տեղի չեն ունենում, արգելվում է մատաղ անել, մինչ թույլատրվում է մկրտություն և նշանդրեք կատարել:Բարեկենդանը այնքան սիրված, ժողովրդական, սպասված տոն էր, որ հայ ժողովրդի կողմից այն ընկալվել է որպես ամենաազգային (հայոց ազգի օրեր), ինչպես նաև ամենաերջանկաբեր տոնը, խրախճանք, ճոխ և առատ ուտելիքներ վայելելու օր:
Կերպարանափոխված կամ դիմակավորված խմբերով զվարճախաղերը և թատերական ներկայացումները Բարեկենդանի առավել սիրված հանդիսություններն էին: Դրանց մասնակցում էին թե երեխաները, թե մեծահասակները:
Արտաքինը պիտի հնարավորին չափ ծիծաղաշարժ լիներ, դեմքերին դնում էին ծիծաղելի դիմակներ կամ մուր, ալյուր քսում, ածուխով ներկում: Երեխաները տեսարան էին ներկայացնում գյուղի կյանքից կամ խաղում էին որևէ սրամիտ սյուժե:
Զվարճախաղերից առավել տարածված էին վեգը, ընկուզախաղերը և Ճոճախաղերը: Երեխաները գետնին փոքրիկ փոսեր են փորում, ապա հերթով մեկը մյուսի հետևից ընկույզը գլորում այնպես, որ առանց նշանակված գծից շեղվելու ընկույզն ընկներ մի փոսի մեջ: Հաջողվածը բոլոր գլորած ընկույզները յուրացնում էր:
Բարեկենդանի խոհանոց
Բարեկենդանին նախապատվությունը տրվում է մսեղենի,կաթնեղենի առատությանը: Տավարի, ոչխարի և թռչնեղենի մսից պատրաստում էին զանազան ճաշատեսակներ: Առաջին օրերին պատրաստում էին մեծ քանակությամբ գաթա ու հալվա: Երեկոյան ուտում էին կաթնապուր, մածուն, խաշած ձու:
հայրենագիտության հաշվետվություն
- Դի՛ր բլոգումդ հայրենագիտության բաժնի հղումը։
հայրենագիտություն - Քանի՞ նյութ ունես այնտեղ հրապարակված։
տաս - Քեզ դուր եկա՞վ հայրենագիտություն առարկան, չէ՞ որ այս տարի այն քեզ համար նոր էր։
Այո սատ - Այստեղ տեղադրիր բոլոր հայրենագիտական նախագծերը, որոնց մասնակցել ես ՝ անվանումները և վրան հղում։
հայրենագիտություն հայրենագիտություն - Ամենասիրելի թեման, նախագիծը, որն այս առարկայի ընթացքում հավանեցիր։
իմ ազգանվան ծագումը - Ճամփորդություններիդ բաժնում ի՞նչ հետաքրքիր նյութեր ունես։
հայրենագիտություն
հայրենագիտություն
- Լոբին հայկական խոհանոցում շատ տարածված է ոչ միայն սննդարար լինելու, այլ նաև չափազանց օգտակարության շնորհիվ: Այդ պատճառով էլ հայերը, հատկապես տարվա ցուրտ եղանակներին, հատուկ տեղ են տալիս լոբուն և պատրաստում տարատեսակ ապուրներ՝ պոչապուր, խաշու, լոբախաշու և այլն: Ես էլ որոշեցի պատրաստել կարմիր լոբով ապուր:
- Պատրաստման եղանակը՝
կարմիր լոբի – 2 բաժ.
ջուր – 1,5 լիտր սոխ
1-2 հատ սխտոր –
1-2 պճեղ մաքրած ընկույզ
– 0,5 բաժակ մի հալած յուղ կամ կարագ համեմ կամ համեմի սերմ աղ, կարմիր կամ սև պղպեղ - Լվացած լոբու վրա վեց ժամով սառը ջուր ենք լցնում, այնուհետև լավ լվանում ենք: Կրկին ջուր ենք լցնում վրան, հասցնում եռման: Դրանից հետո դանդաղեցնում ենք կրակը և եփում մինչև պատրաստ լինելը: Պատրաստի լոբին մի փոքր տրորում ենք քամիչի միջոցով: Հետո ավելացնում ենք մանր կտրատված սոխեռած, մանրացված ընկույզը, աղը, պղպեղը և համեմը: Բոլորը խառնում ենք, հասցնում եռման: Լոբին պատրաստ է: